نون سوخاری ویتانا و بیسکویت مادر

امروز صبح (در واقع ظهر ) که از خواب بیدار شدم ، به طرز عجیبی هوس نون سوخاری ویتانا کردم ............ از بچگی همیشه این نون سوخاریا رو دوست داشتم ، از بسته بندیش خوشم میومد ، از طعمش ، از بوش ، از همه چیش خلاصه............ همیشه هم توی یه لیوان شیر با کلی شکر خوردش می کردم و می خوردم و چه کیفی می داد ........ عصرا هم نوبت بیسکویت مادر بود ، که اون رو هم توی شیر می زدم و می خوردم ، انصافا طعمش فوق العاده بود .............. مطمئنم که حتی اگه یه پیرمرد 120 ساله هم بشم (اگه !) بازم این عادتم رو ترک نمی کنم ..............این جور چیزا به نوعی جزئی از هویت هر آدمیه :)))) و به این راحتی ها از آدم جداشدنی نیست ...........حالا شما هم اگه گذرتون به سوپر سر کوچه افتاد یه بسته نون سوخاری (حتما) ویتانا و یه بسته بیسکویت مادر بخرید و بزنید تو رگ و نشئه بشید و یه یادی هم از ما بکنید که دستمون از این مائده های زمینی ! کوتاهه ..............ء